شکوه دارم
از خودم ، از تو ، ازهمه
که بی مهابا ندای هر اتفاقی را می دهیم و می رویم
صبر کن...
شاید حرفی حدیثی باقی باشد
اصلا شاید هنوز چیزی مثل یک نام نگفته مانده باشد !
چرا قبل از آنکه حادثه کامل شود انتظار جواب داری
حالا چه فرق داد که جواب هم بدهم
چرا به من نگاه میکنی ؟
جواب هر سوال بی پاسخی در همین زمزمه لطیف نهفته
گوش کن...!
نمیشنوی؟