دوستت دارم و تو این را بهتر از هر کسی میدانی
دوستت دارم و میدانی که رها کردن مثل آب شدن یک گلوله برف است
دوستت دارم و این را به هزار زبان ، که ممکن ، گفتم
پس نخواه ، که در این همهمه باز بگویم...
بگذار وقتی واژه از صورتم می چکد ، تو بشنوی که...دوستت دارم...
میشناسیم
ف.ف
فرشید جان فقط می تونم بگم که فوق العاده است .
واقعا خوشحالم که اینطور احساس می کنی .
تازه داری درست می شی البته اگر بتونی تو کلامت هم ازش استفاده کنی .
نمی دونم شاید هنوز شناس باشم.
:) خیلی واقعی بود ... خیلی شاد شدم !
سلام..داشتم با نظرخواهی لارا کشتی می‌گرفتم..هر چی کامنتمو می‌زدم شماره کدش ارور می‌داد..اونقدر طول کشید تا شما هم نظرتون رو دیدم نوشتید و این باعث شد با وبلاگ شما آشنا شدم..بی‌خود نیست بابام همیشه می‌گه تو سختی‌ها همیشه دنبال نکته‌ی مثبتش بگرد:)
ممنون اما
من اینهمه نیستم
سلام
:) ممنونم از لطفتون که اومدین و خوندین.
منم خوندم
ولی طبع شاعرانه ام نتونست الان یه چیزی در مورد متنتون بسرایه...
فقط میگم خوشگل بود.
لذت بردم
چه خوشگل! فقط یه سوال پیشم اومد! مگه توی همهمه، گفتن دوستت دارم سخته؟ من خیال میکردم آسونتر از باقی مواقعه!
همهمه تمام تورا می پوشاند و تو گم میشوی
من از همهمه می ترسم
امیدوارم که این دوست داشتنها هیچ گاه پایانی نداشته باشد.
شاد وسربلند باشید.
دلی که از بی کسی غمگین است: هرکسی را می تواند تحمل کند.عالیه .موفق باشی
پس چرا ...؟